Επίδαμνος

Αρχαία ελληνική πόλη στην ιλλυρική ακτή, κοντά στον επίσης αρχαίο οικισμό Δυρράχιο (Παυσανίας), ή, κατά την άποψη άλλων, χτισμένη στην ίδια θέση με το σημερινό Δυρράχιο. Ιδρύθηκε το 627 π.Χ. ως αποικία των Κερκυραίων (Θουκυδίδης, Στράβων) με αρχηγό τον Κορίνθιο Φάλιο Ερατοκλείδη από το γένος των Ηρακλειδών. Η ονομασία της πιθανολογείται ότι προέρχεται από τον Επίδαμνο, βασιλιά των γύρω από αυτή βαρβαρικών φυλών. Η Ε. έγινε σύντομα μεγάλο και πολυάνθρωπο λιμάνι, αλλά εξασθένησε με τους εμφύλιους πολέμους και περιέπεσε στην κυριαρχία του ιλλυρικού φύλου των Τανταλίων. Λίγο πριν από τον Πελοποννησιακό πόλεμο, ο δήμος εξεδίωξε τους ολιγαρχικούς, οι οποίοι προσεταιρίστηκαν τους βαρβάρους και διενεργούσαν συχνές επιδρομές εναντίον της πόλης. Οι Επιδάμνιοι ζήτησαν την προστασία των Κερκυραίων και, όταν αυτοί αρνήθηκαν, κατέφυγαν στους Κορινθίους, οι οποίοι έστειλαν φρουρά, πλοία και αποίκους. Στη σύγκρουση όμως μεταξύ των Κορινθίων και των φυγάδων, οι οποίοι συμμάχησαν με τους Κερκυραίους, οι Κορίνθιοι νικήθηκαν και η πόλη πέρασε διαδοχικά στον Κάσσανδρο, στους Ιλλυριούς και αργότερα στους Ρωμαίους (229 π.Χ.).